Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (onder meer uitspraak van 5 juni 2013 in zaak nr. 201204563/1/T1/A2), is het in beginsel met het oog op de uniformiteit en de voorspelbaarheid van de eventuele vergoeding van schade aanvaardbaar dat een bestuursorgaan ten aanzien van het normale maatschappelijke risico een vaste drempel of korting of een vaste drempel in combinatie met een korting bovenop het schadebedrag toepast.
De burgemeester heeft voor het bepalen van de vergoedbaarheid van de schade aansluiting mogen zoeken bij de in artikel 6.2, tweede lid, van de Wro neergelegde drempel van twee procent van de waarde van de desbetreffende woning onmiddellijk vóór het ontstaan van de schade, omdat ook die drempel berust op het algemeen rechtsbeginsel van de gelijkheid voor de openbare lasten en de aard van de toegebrachte schade overeenkomstig is. Omdat de burgemeester een drempel heeft toegepast, komt het deel van de schade dat daar bovenuit stijgt, volledig voor vergoeding in aanmerking. De relatief hoge schade van [wederpartij a] en [wederpartij b], in vergelijking tot die van anderen in de beperkte groep van omwonenden van de coffeeshops, is derhalve op zichzelf geen reden om die drempel te verlagen. ABRS 31-07/13 inzake Venlo (RVS:2013:558).
