ABRS: te wegen is de toename van aan coffeeshops inherente vormen van overlast, zoals geluidsoverlast en het zich hinderlijk ophouden in de omgeving van de coffeeshops, zonder dat sprake is van criminaliteit of orde verstorende gedragingen. Zie: Afdeling van 17 juni 2009 in zaak 200807381/1/H2.
Voor de vaststelling dat de waardevermindering binnen het normaal maatschappelijk risico van [appellant] valt, is in het advies aansluiting gezocht bij artikel 6.2, tweede lid, aanhef en onder b van de Wet ruimtelijke ordening (Wro) dat voorschrijft dat van schade in de vorm van vermindering van de waarde van een onroerende zaak in ieder geval een gedeelte gelijk aan twee procent van de waarde van de onroerende zaak onmiddellijk voor het ontstaan van de schade voor rekening van de aanvrager blijft. De Afdeling is van oordeel dat de burgemeester in navolging van het advies aansluiting heeft kunnen zoeken bij de in artikel 6.2 Wro neergelegde ondergrens voor de bepaling van de vergoedbaarheid van de schade, nu ook dat stelsel berust op het beginsel van de gelijkheid voor de openbare lasten en de aard van de toegebrachte schade overeenkomstig is.
ABRS 27-02/13 inzake Venlo (LJN: BZ2513)
Noot: dat voor normaal maatschappelijk risico (NMR) aansluiting is gezocht bij minimum percentage van 2% bij tegemoetkoming planschade is begrijpelijk.
Voor de te wegen overlast is, eveneens conform planschaderechtspraak, geen rekening te houden met onwettelijk gedrag. Zie bijvoorbeeld ABRS 23-04/08 inzake Almelo (BD0328): “voor zover appellanten betogen dat zij overlast van de bewoners van het asielzoekerscentrum en daardoor schade ondervinden, is dit geen vermogensschade die op grond van artikel 49 van de WRO voor vergoeding in aanmerking komt. Bepalend is in hoeverre sprake is van een wijziging van de planologische situatie en in hoeverre het centrum in ruimtelijk opzicht een nadelige invloed op zijn omgeving heeft.”
