Hof Arnhem-Leeuwarden 02-09/14 (GHARL:2014:6813):
[geïntimeerde 1] heeft de boerderij op enig ogenblik te koop aangeboden en daartoe [geïntimeerde 2] als makelaar in de arm genomen, in de persoon van [makelaar]. [makelaar] heeft ten behoeve van de verkoop een verkoopbrochure opgesteld. In de verkoopbrochure is niet vermeld dat de boerderij een agrarische bestemming heeft noch dat het een bedrijfswoning is. In de brochure staat vermeld:“landelijk gelegen vrijstaande woonboerderij met vrijstaande en inpandige schuur”.
Appellanten eisen bij het Hof een schadevergoeding omdat zij niet wisten dat de woning een agrarische bestemming had.
Het Hof oordeelt dat appellanten kenbaar had moeten zijn dat het een agrarische dienstwoning betrof en verwijst (mede) naar de overwegingen van de Rechtbank in eerste aanleg:
– [appellanten] hadden een melkveehouderij en een loonbedrijf. Hun vorige woning was een bedrijfswoning, gelegen op een perceel met agrarische bestemming. Zij bezitten thans nog groot materieel waaronder een tractor en hebben zeven hectare grond;
– [appellanten] hebben zich voorafgaand aan de koop van de boerderij zeer proactief opgesteld inzake de veetunnel, de vriescel en de bewoordingen van de erfdienstbaarheid van weg;
– [appellanten] hebben het uittreksel van het kadaster (hiervoor omschreven onder 4.7), waarin de bestemming van de boerderij is opgenomen, geparafeerd;
– de tijdens de verkooponderhandelingen kenbare band tussen de boerderij en de palingkwekerij.
Het hof acht met de getuigenverklaringen van [makelaar] – al dan niet als partijgetuige – en partner van geïntimeerde, in onderlinge samenhang gezien, onder de genoemde bijkomende omstandigheden, voldoende het bewijs geleverd dat [appellanten] is meegedeeld dat de boerderij een agrarische bestemming heeft en dat de boerderij een “dienstwoning” is.
Noot: opvallend dat Rechtbank en Hof bij de overwegingen betrekken de beroepsuitoefening en de persoonlijke omstandigheden van appellanten.
