Taxateur adviseerde eigenaar in minnelijk onteigeningstraject en meende met gemeente afspraken gemaakt te hebben over vergoeding van zijn kosten.
De kantonrechter is van oordeel dat uit de mail en de daaropvolgende mailwisseling (over vergoeding kosten partij-adviseur) geen overeenkomst volgt tussen de Gemeente en [eiser = taxateur] en daarmee dus geen basis vormt voor een vorderingsrecht van [eiser] jegens de Gemeente. De mailwisseling ziet op het vergoeden van de door cliënten te maken kosten van deskundige- en juridische bijstand. Dit past ook in de systematiek van de Onteigeningswet, waarbij deze kosten worden vergoed aan de onteigende partij. Dit is immers de partij die een overeenkomst tot bijstand heeft met de deskundige, niet de Gemeente. [eiser] stelt weliswaar dat er (ook?) tussen hem en de Gemeente een overeenkomst tot stand is gekomen maar laat na waaruit de precieze opdracht dan zou bestaan, laat eveneens na aan te geven hoe zich dit zou verhouden met het door [eiser] juist bijstaan van de wederpartij van de gemeente en laat in ieder geval na het bestaan van die -door de Gemeente uitdrukkelijk betwiste- overeenkomst nader te onderbouwen. De vorderingen van [eiser] dienen daarom afgewezen te worden.
Rechtbank Limburg 05-03/25 inzake gemeente Brunssum (ECLI:NL:RBLIM:2025:2113)
Noot: het is gewoon zaak dat een taxateur-deskundige met zijn opdrachtgever (de onteigende) over zijn kostenvergoeding goede afspraken maakt en dat hierover vervolgens in de koopovereenkomst een bepaling opgenomen wordt.
