4.5. Schade die behoort tot het normaal maatschappelijk risico moet redelijkerwijs ten laste blijven van de verzoeker om een tegemoetkoming. Het bestuursorgaan heeft beoordelingsruimte ten aanzien van de vaststelling van de omvang van het normaal maatschappelijk risico. Naarmate het bestuursorgaan een hoger normaal maatschappelijk risico hanteert dan de in artikel 6.2, tweede lid, van de Wro neergelegde drempel, geldt dat er zwaardere eisen aan de motivering worden gesteld (vergelijk de uitspraak van de Afdeling van 1 juli 2015 in zaak nr. 201407170/1/A2; ECLI:NL:RVS:2015:2071).
De vraag of schade als gevolg van een planologische ontwikkeling tot het normaal maatschappelijke risico behoort, moet worden beantwoord met inachtneming van alle van belang zijnde omstandigheden van het geval. Van belang is onder meer of de planologische ontwikkeling als een normale maatschappelijke ontwikkeling kan worden beschouwd waarmee de benadeelde rekening had kunnen houden in die zin dat de ontwikkeling in de lijn der verwachtingen lag, ook al bestond geen concreet zicht op de omvang waarin, de plaats waar en het moment waarop de ontwikkeling zich zou voordoen. In dit verband komt betekenis toe aan de mate waarin de ontwikkeling naar haar aard en omvang binnen de ruimtelijke structuur van de omgeving en het gevoerde planologisch beleid past. Omstandigheden die verder van belang kunnen zijn, zijn de afstand van de locatie waar de ontwikkeling heeft plaatsgevonden tot de onroerende zaak van de aanvrager en de aard en de omvang van het door de ontwikkeling veroorzaakte nadeel.
Het plangebied ligt in het centrum van De Mortel, waar het voor de hand ligt om dorpsvoorzieningen te concentreren. Sinds de inwerkingtreding van het Uitbreidingsplan zijn in het plangebied steeds maatschappelijke voorzieningen mogelijk geweest. Deze zijn ook gerealiseerd, nu in het plangebied een school, wijkgebouw en sportveld aanwezig waren. In het nieuwe bestemmingsplan zijn de reeds aanwezige bestemmingen herschikt, zodat de planologische ontwikkeling geheel binnen de ruimtelijke structuur van het gebied past. Dat de onder het nieuwe bestemmingsplan mogelijk gemaakte bebouwing omvangrijker is dan de voorheen mogelijke bebouwing, zoals [appellant] ter zitting naar voren heeft gebracht, is verder onvoldoende voor het oordeel dat de schade niet tot zijn normaal maatschappelijk risico kan worden gerekend, nu enige vergroting van bebouwing in een centrumgebied een normale maatschappelijke ontwikkeling is en, gelet op het hiervoor overwogene, in de lijn der verwachtingen lag. Hierbij is immers niet van belang dat, zoals [appellant] stelt, geen concreet zicht bestond op de omvang waarin, de plaats waar en het moment waarop de ontwikkeling zich zou voordoen. Gelet op de omvang van de schade, 2,7% van de waarde van de woning, kan tot slot niet worden gezegd dat [appellant] onevenredig getroffen is.
ABRS 26-08/15 inzake Gemert-Bakel (ECLI:NL:RVS:2015:2680).
