Dit dient in beginsel per schadeveroorzakend besluit te gebeuren. Op deze regel wordt een uitzondering gemaakt ingeval de elkaar opvolgende planologische maatregelen zo nauw met elkaar verweven zijn, dat de voor- en nadelen die uit de maatregelen voortvloeien moeten worden geacht voort te vloeien uit één en dezelfde maatregel. In zo’n geval kunnen de bedragen die per afzonderlijke oorzaak als schade zijn getaxeerd wel bij elkaar worden opgeteld en kan daarop één keer de drempel van het normale maatschappelijke risico worden toegepast.
In het geval van [appellant sub 1A] en [appellante sub 1B] hebben de in geding zijnde planologische besluiten betrekking op hetzelfde project betreffende de herontwikkeling van de voormalige Rijkspostspaarbank tot een hotelcomplex en zijn zij, mede doordat de ontheffingen naadloos op elkaar en op het bestemmingsplan aansluiten, zo nauw met elkaar verweven dat het niet geoorloofd is om het normale maatschappelijke risico per schadeveroorzakend besluit te bepalen en tegen te werpen.
ABRS 28-09/16 inzake Amsterdam (ECLI:NL:RVS:2016:2583).
Noot: deze nauwe verwevenheid kennen we al in het kader van voordeelsverrekening.
Vrijstelling kan zo nauw verweven met nieuw bestemmingsplan, dat het daarmee gelijk gesteld kan worden; ABRS 24-12/03 inzake Sneek (ECLI:NL:RVS:2003:AO0820).
