Onteigeningsadviseur kan zijn kosten niet verhalen op eigen cliënt
Op 2 juni 2023 heeft [de adviseur], nadat hij de concept vaststellingsovereenkomst had ontvangen, een e-mail gestuurd aan de advocaat van de gemeente Zandvoort waarin hij heeft meegedeeld dat hij geen afspraak in de concept vaststellingsovereenkomst van de gemeente terugvindt over de kosten van [de adviseur]. In reactie hierop heeft de (advocaat van de) gemeente Zandvoort aangegeven dat zij de kosten van [de adviseur] niet willen betalen en dat het bedrag van € 600.000,- een all-in prijs betreft. Later in juni 2023 heeft [gedaagde: de verkoper aan de gemeente] een vaststellingsovereenkomst met de gemeente Zandvoort gesloten zonder dat hierin een bepaling is opgenomen over de vergoeding door de gemeente van de kosten van [de adviseur].
Nadien (onderstreping HS) heeft [de adviseur] bij een wethouder van de gemeente Zandvoort aanspraak gemaakt op vergoeding van haar werkzaamheden voor [gedaagde]. De gemeente heeft in reactie hierop opnieuw aangegeven dat zij deze kosten niet wilde betalen.
[de adviseur] B.V. heeft op 26 juni 2023 een factuur aan [gedaagde] gestuurd voor de door haar verrichte werkzaamheden voor een totaalbedrag van € 26.036,94 (incl. btw). Op 3 juli 2023 heeft de zoon van [gedaagde] op de factuur gereageerd en meegedeeld dat [gedaagde] de factuur van niet zou betalen omdat de afspraak was dat de kosten van [eiser] B.V. door de gemeente zouden worden betaald.De kantonrechter wijst de vorderingen van [de adviseur] af. Partijen zijn overeengekomen, en [de adviseur] heeft steeds bevestigd, dat [gedaagde] niet zou hoeven te betalen voor haar werkzaamheden. Dit is zowel voorafgaand als tijdens het uitvoeren van de werkzaamheden zonder voorbehoud meegedeeld door [de adviseur].
Rechtbank Noord-Holland 11-09/24 (ECLI:NL:RBNHO:2024:9377)
Noot: onhandige communicatie aan de zijde van deze adviseur. Hij had in een eerder stadium de betaling van artikel 50 Onteigeningswet-oud moeten betrekken in de onderhandelingen.
