Het College heeft Thorbecke om advies gevraagd en die heeft geoordeeld dat de (directe) planschade als gevolg van het vervallen van de exploitatiemogelijkheden voorzienbaar was vanaf de terinzagelegging van het ontwerpplan. Tussen die terinzagelegging van het ontwerp en vaststelling van het bestemmingsplan zat een periode van 5 maanden en dat was volgens Thorbecke te kort om passieve risicoaanvaarding aan aanvrager tegen te werpen.
Het College vraagt een second opinion bij SAOZ en die concludeert dat voorzienbaarheid al blijkt uit het voorontwerp bestemmingsplan. Nu tussen terinzagelegging van het voorontwerp en vaststelling van het bestemmingsplan een periode van 10 maanden zat, heeft aanvrager voldoende tijd gehad om een concrete poging te ondernemen om de bestemming te realiseren. De planschade is voorzienbaar. De Afdeling volgt deze redenering.
ABRS 10-07/19 inzake Montferland (ECLI:NL:RVS:2019:2359)
