De rechtbank heeft terecht overwogen dat Vetus, door het verkrijgen van de bouwvergunning eerste fase, de mogelijkheid had om in strijd met het nieuwe bestemmingsplan een appartementencomplex van 7 bouwlagen met daarin 20 woningen en een verdiepte stallingsgarage te bouwen, zij het dat Vetus vóór 30 december 2010 een bouwvergunning tweede fase diende aan te vragen. In hetgeen Vetus naar voren heeft gebracht is geen grond gelegen aan te nemen dat deze bouwvergunning tweede fase niet zou worden verleend. Daarbij is van belang dat het bouwplan reeds definitief was getoetst aan de geldende parkeernormen in het kader van het door het college genomen besluit op de aanvraag om de bouwvergunning eerste fase en dat de bouwvergunning tweede fase slechts nog aan de bouwtechnische eisen van het Bouwbesluit en de overige eisen van de bouwverordening moest worden getoetst.
Vanaf de verlening van de bouwvergunning eerste fase tot aan 30 december 2010 had Vetus ruim twee jaar de tijd voor het indienen van een aanvraag om verlening van een bouwvergunning tweede fase. De rechtbank heeft in dit verband terecht overwogen dat de inwerkingtreding van het nieuwe bestemmingsplan op zichzelf geen verandering bracht in de mogelijkheid om het appartementencomplex alsnog te realiseren. Vetus heeft niet aannemelijk gemaakt dat de periode van ruim twee jaar te kort is geweest om een bouwvergunning tweede fase in te dienen.
Nu Vetus de vergunde bouwmogelijkheid niet heeft benut, terwijl zij vanaf 27 juni 2008 rekening moest houden met de kans dat de planologische situatie op het perceel zou gaan veranderen in een voor haar ongunstige zin, heeft de rechtbank terecht geoordeeld dat het college zich op het standpunt heeft mogen stellen dat Vetus het risico van de voor haar nadelige bestemmingswijziging heeft aanvaard en dat de schade die zij hierdoor lijdt, voor haar rekening dient te blijven.
ABRS 27-07/16 inzake Rijswijk (ECLI:NL:RVS:2016:2090).
Noot: riskant stilzitten. Zie ook recent ABRS 20-07/16 inzake Apeldoorn (ECLI:NL:RVS:2016:2018).
